నీకు నాకు మధ్య
చూపుకు అందని దూరం...
మంచు ముత్యాల నావలో నీవైతే
మకరందపు తేనెల లోగిలిలో నేను
ఎప్పుడో ఒకప్పుడు
నీవు ఎదురవుతే..
ఎలా ఉన్నావు అన్న ప్రశ్నతో
సంభాషణ మొదలై.... ' ఫైన్,' అనే
నీ జవాబుతో ముగిసిపోతుంది కాబోలు..
ఈ చిన్ని మాట కోసమా
నీతో మాట కలపాలనుకున్నది
ఇందుకేనా కలవరింతగా వేచి ఉన్నది...
నీవు నా జ్ఞాపకం నీడలోకి నడిచి వచ్చావు కానీ
నేను నీ జ్ఞాపకపు జావళిలో రేఖా మాత్రంగానైన
నిలవలేదని తెలుసులేవోయ్
నేను అల్లిన విరజాజి మాలను చూసి
లేని జ్ఞాపకానికి రంగులేయడం
నీకు కుదరని పని కదా...
అందుకే
ఏమోయ్ ఒకసారి ఇటువైపు అడుగిడు
అలవికాని జ్ఞాపకాలు దోసిట నింపి పంపుతా...